Przepisy o kinematografach w Galicji
W myśl nowych przepisów o przedstawieniach kinematograficznych, obostrzono przedewszystkiem przepisy, dotyczące udzielania licencyi na kinematografy. Udzielana ona będzie odtąd co najwyżej na lat trzy, przyczem pierwszeństwo do uzyskania licencyi przysługiwać będzie przedsiębiorstwu, które pewną część dochodów swoich przeznacza na cele dobra publicznego. Znaczy to innemi słowy, że przedewszystkiem uwzględniać się będzie przy udzielaniu licencyi rozmaite stowarzyszenia i korporacye, a na drugim planie dopiero przedsiębiorców prywatnych i jednostki. Aby zapobiedz handlowi licencjami, względnie ich wydzierżawianiu, stawiać się ma za warunek, że uzyskujący pozwolenie na otwarcie kinoteatru, obowiązany jest do bezwłocznego rozpoczęcia takiego przedsiębiorstwa na własną rękę i własny rachunek.
Przy udzielaniu licencyi rozróżniać się będzie między rodzajami wchodzących w ich program produkcji. Jeśli ogranicza się jedynie do widowisk z dziedziny przyrody lub z życia codziennego, uzyskanie pełnej licencyi nie będzie trudne; natomiast podania o licencję na przedstawienia dramatyczne i senzacyjne, mogą być wogóle odrzucone lub też uwzględnione jedynie pod pewnemi ostremi zastrzeżeniami. Urządzanie t. zw. „pikantnych przedstawień”, względnie przedstawień tylko dla mężczyzn, może być zupełnie zabronione, a z góry zabronione jest reklamowanie takich widowisk.
Każdy film, przeznaczony do produkcyi publicznej, musi być, jak dotyczas, poddany cenzurze władzy politycznej. Cenzurę tę wykonywać ma komisya, złożona z pięciu członków, w której skład wchodzić będą: reprezentant policyi i krajowej Rady szkolnej, dwaj reprezentanci stowarzyszeń humanitarnych, zajmujących się wychowaniem młodzieży, wreszcie jeden sędzia. Udzielone przez tę komisję pozwolenie na przedstawienie danego filmu, nie wyklucza jednakże bynajmniej następnego usunięcia go z repertuaru drogą zakazu kompetentnej władzy, a nawet jego konfiskaty.
Liczba udzielonych w jednej miejscowości koncesyi na kinematografy ma być zależna od liczby mieszkańców tej miejscowości, czyli, że jeden kinoteatr ma przypadać na ściśle określoną liczbę ludności. Dotyczącego klucza nowe rozporządzenia nie zawierają; ustanowiony on będzie przez każdą miejscową władzę policyjną osobno, z uwzględnieniem miejscowych stosunków. Przy udzielaniu koncesyi ma być wysłuchana opinia zarządu gminy.
Najważniejszym i zupełnie nowym jest przepis, dotyczący dopuszczania młodzieży na przedstawienia kinematografu. Dotychczas wolno było nawet młodzieży niżej lat czternastu uczęszczać na wszystkie przedstawienia, jeśli znajdowała się w towarzystwie rodziców, opiekunów lub wogóle osób starszych. Obecnie zabroniono młodzieży poniżej lat czternastu wogóle zwiedzania kinoteatrów, bez względu na to, czy przybywa sama, czy też w towarzystwie osób dorosłych. Zakaz ten ograniczono, co prawda, do przedstawień, które mogłyby wyrządzić młodzieży takiej moralną szkodę – lecz kwalifikację danych przedstawień, jako takie, pozostawiono władzy nadzorczej, zakreślając przytem jej kompetencye bardzo szeroko.
Oto w głównych zarysach treść nowych przepisów, które powitać należy z prawdziwem zadowoleniem, zanim odnośna ustawa ureguluje ostatecznie sprawę widowisk kinematograficznych.
„Głos Rzeszowski” z 29 września 1912
„Gazeta Lwowska” ogłasza instrukcyę namiestnictwa na podstawie rozporządzenia ministeryalnego, regulującą urządzenie przedstawień kinematograficznych. Instrukcya dotyczy. cenzurowania film. Na przyszłość cenzurę tę wykonywać będzie tylko namiestnictwo, a nie jak dotąd starostwo lub dyrekcye policyi. Przy namiestnictwie będzie dlatego celu osobna rada przyboczna. We Lwowie odbywać się będzie cenzurowanie w lokalu „Pierwszego gal. przedsiębiorstwa film kinematograficznych” Właściciele kinematografów z innych miast mają przesyłać do namiestnictwa do aprobaty karty cenzuralne, wydane przez inne władze krajowe i dyrekcyę policyi w Wiedniu. Bez pozwolenia namiestnictwa nie wolno przedstawiać obrazów, przez inne władze ocenzurowanych; w tej mierze władze mają wykonywać kontrolę nad widowiskami. Dalej instrukcya namiestnictwa zawiera przepisy co do operatorów, służby wewnętrznej, plakatów, wykonywania licencyi i t. d.
„Głos Rzeszowski” z 13 kwietnia 1913
Kino Czytano 1 102 razy
Brak komentarzy do wpisu “Przepisy o kinematografach w Galicji”