Pierwsza polska stacja telewizyjna
Na dachu największego 17-piętrowego drapacza chmur w Warszawie, na placu Napoleona pracują robotnicy od paru tygodni nad wznoszeniem stalowej konstrukcji masztowej. Będzie to 28-metrowa wieżyczka pierwszej w Polsce stacji telewizyjnej Polskiego Radia. Sala telewizyjna jest już całkowicie zmontowana na szczytowym piętrze gmachu. Aparaturę nadawczą już wypróbowano, tak, że stacja telewizyjna może ruszyć w każdej chwili.
Wobec tego jednak, że nie wykończono jeszcze studia telewizyjnego i samego odbiornika, sprawa uruchomienia stacji odwleka się. Próby odbierania stacji telewizyjnej przeprowadza Państwowy Instytut Telekomunikacyjny, który posiada studio o piętro niżej, problem zaś dźwięku stacji telewizyjnej rozwiązało Polskie Radio.
System, jaki przyjęto dla pierwszej polskiej eksperymentalnej stacji telewizyjnej nie jest najnowszy; został on już zarzucony w krajach Europy zachodniej. Pierwsze obrazy telewizyjne nie będą doskonałe; zajdzie więc ta sama sytuacja, jaka była na początku radiofonii, która u nas była stopniowo ulepszana. Podobnie i pierwsi szczęśliwcy, którzy będą chcieli nabyć tele-super-heterodyny z okiem elektrycznym, będą musieli zapłacić 5000 zł za sztukę. Na razie odbiór ma być zorganizowany w dwóch punktach: w ministerstwie poczt i w urzędzie telekomunikacyjnym w Warszawie.
„Dziennik Ostrowski” z 8 czerwca 1938
Stacja telewizyjna w stolicy
WARSZAWA, (tel. wł.). Na drapaczu chmur w Warszawie przy placu Napoleona została zainstalowana wieżyczka o misternej konstrukcji. Z wieżyczki tej będą nadawane obrazy telewizyjne. Warszawska stacja telewizyjna ma na razie charakter czysto doświadczalny. Chodzi głównie o przeszkolenie personelu i zaznajomienie go z tajnikami telewizji.
(M)
„Dziennik Ostrowski” z 10 września 1938
Telewizja Czytano 1 028 razy
Brak komentarzy do wpisu “Pierwsza polska stacja telewizyjna”