Bielenie Murzynów

Bielenie murzynów.
Czarni murzyni afrykańscy, sprowadzani do Ameryki do robót plantacyjnych, a następnie tam się osiedlający, są tak próżni – jak niejedna najbielsza angielska aktorka. I właśnie zazdroszczą, szczególnie murzynki tej białej cery swoim europejskim siostrzyczkom. Mają zresztą oprócz próżności jeszcze inne powody do zazdroszczenia Amerykanom białej skóry. Wiedzą doskonale, że z powodu swej czarnej barwy są uważani za pośledniejszą rasę – i na każdym kroku upośledzani. Wiadomo, że w Ameryce murzyni muszą wsiadać do osobnych wagonów podczas podróży, że żaden właściciel hotelu „biały” nie da „czarnemu” gościowi pokoju i t. p. Murzyni dążą więc do „równouprawnienia” z Amerykanami na punkcie skóry, a że nie mogą białych pomalować na czarno, więc łamią sobie głowy nad tem jakby sami w białych przemienić się mogli. Spostrzegli tę żądzę niektórzy „sławni” i „cudowni” lekarze amerykańscy i postanowili bić z niej… dolary. – I oto teraz ogłaszają rozmaite środki i specyfiki, za których użyciem skóra „najczarniejszego” ma się stawać bielszą od alpejskiego śniegu. Oczywista, że wszystko to blaga i humbug na wielką skalę – a jednak znajdują się łatwowierni, którzy radziby co prędzej „wyskoczyć ze skóry”, a bodaj trochę poblednąć. Niestety nie znają widocznie naszego przysłowia: „nic pomoże krukowi mydło i t. d.” Nie bieleją więc i nie wyskakują ze skóry, chyba wtedy, gdy muszą płacić lekarzom szarlatanom słone rachunki. Wtedy „wyskakują rzeczywiście ze skóry” – ale tylko w przenośnem znaczeniu…

„Goniec Polski” z 17 sierpnia 1907

Dziwne, Medycyna 1907, dziwne, medycyna, Murzyni Czytano 911 razy