Wpisy otagowane jako popiół

Popiół z węgli kamiennych

7 marca 2015

Popiół z węgli kamiennych, którego tyle w paleniskach naszych fabryk już spotykamy, a który uważamy za bezużyteczny – może rolnikowi oddawać przysługi, jako środek do użyźniania łąk, pol i ogrodów. Nie nadaje się on, jako mierzwa, do spulchniania gruntu, i wprost szkodliwie stosowanoby go na grunta piaszczyste, suche z natury, gdyż jeszcze więcej osusza ziemię. Nierozsądnie byłoby również, zasilać zbytnio popiołem grunt obfitujący w próchnicę. Rzecz wszakże jest inna z gruntem gliniastym i ilastym. Użyty odpowiednio popiół, służy do poprawienia własności gruntu t. j. do drenowania i odprowadzania zbytecznej ilości wody; w tym celu w gruncie mokrym wykopuje się głębokie rowy, napełnia nawpół albo i więcej żużlowatym popiołem i pokrywa je ziemią. Popiół służy też do spulchniania gruntu; dla tego trzeba go przesiać, rozsypać na roli i pokryć ziemią. Grunta ciężkie i niezdatne do uprawy, dzięki kilkakrotnemu posypaniu popiołem, zamieniały się w ziemię dobrą, przydatną do uprawy. Nawet tak zła ziemia, że sałata głowiasta na niej się nie udawała, poprawiana została popiołem gruntownie, przez coroczne uprawianie jednej części ogrodu. Popiół węgielny świadczy jeszcze i z tego względu usługę, że przyczynia się do wyleczenia krzewów winnych z choroby, zwanej żółtaczką, dziś zatem we wszystkich winnicach ulepszanie gruntu odbywa się za pomocą popiołu. W Niemczech używają go w takiej ilości, że w jesieni i w zimie przybywają np. do Openheimu całe wagony popiołu z Moguncyi i Wormacyi, a nawet Frankfurtu nad Menem. Dla zasilania dużych przestrzeni, używa się popiołu w stanie surowym, na niewielkie zaś przestrzenie, wraz z kompostem. W tym celu popiół zbiera się na jednę gromadę, przekłada śmieciami, skrobankami z szos i innemi odpadkami, przerabia całą masę kilka razy i często polewa odchodami i pomyjami. Popiół węgielny daje się również zastosować przy sadzeniu młodych drzew owocowych i krzewów ozdobnych. Do naprawy dróg w ogrodach, można go również z powodzeniem zużytkować.

Widzimy z tego że i ten odpadek fabryczny, uprzątanie którego narażało dotąd tylko na wydatki, może być nietylko pożyteczny człowiekowi, ale niezadługo zapewne zdoła przynosić fabrykantowi pewne dochody, zwróci część wydatku na węgiel opałowy – wątpić bowiem nie można iż ogrodnicy podmiejscy poznawszy jego własność, poczną go skupować po fabrykach.

„Gazeta Rzemieślnicza” z 18 listopada 1899

Śmieci 1906

5 lipca 2012

W wielkich miastach w skrzyniach do śmieci wyrzucanych z domów znajdują się rozmaite rzeczy. Inżynier miejski w Londynie p. Mejer powiada, że w śmietnikach tych znajdują się następujące przedmioty: papier, szmaty, stare sienniki, rzeczy jubilerskie, pierścionki, pudełka słomiane, słoma, liście, kapusta, cebula, kartofle, pieniądze papierowe, owoc, korki, ości rybie, złote, srebrne i miedziane monety, kości, zdechłe koty, psy i króliki i ptaki, szczotki, stare buty i książki – niektóre z nich nieraz rzadkie i kosztowne – noże, widelce i łyżki niekiedy srebrne, zabawki, stare kapelusze i czapki, piasek, trzciny, krynoliny, stare parasole i parasolki, garnki, flaszki, z których wiele napełnionych lekarstwami – stare sprzęty z żelaza i cyny, popiół, węgle, materyały budownicze, maty, pokrowce, kobierce, serwety, cęgi od ognia i wiele bardzo innych rzeczy, które jednakże marnie nie giną, gdyż istnieją tam „Towarzystwa śmieciarzy” wybierające ze śmiecisk to, co się zużytkować da, a zużytkować da się wszystko. To też Towarzystwa te posiadają ogromne majątki.

„Przewodnik kółek rolniczych” z 1 kwietnia 1906