Wpisy otagowane jako przybory

Pióro stalowe wcale nie jest wynalazkiem naszego wieku jak powszechnie sądzą. Odkryto ślady istnienia jego w wiekach średnich, a mianowicie w stuleciu XIII. W pewnej kronice francuskiej znaleziono teraz wzmiankę, że pisarz, który sfałszował rękopis Eoberta d’Artois, celem lepszego naśladowania pisma, używał pióra stalowego. Nadto pod Aosta znaleziono rozszczepiony rylec rzymski, podobny zupełnie do naszego pióra. W wieku XV t. j. w epoce wynalezienia druku, używano również piór stalowych. Jeszcze przed dwustu laty pióra stalowe dla doktora Pristleya wyrabiała fabryka Hurrisona w Birminghamie. Wszakże pierwsze pióro stalowe, z wymienieniem daty wynalezienia go, zapisane jest w holenderskiej księdze patentów pod r. 1717. – W sto lat później, t. j. w r. 1816, piór stalowych używali już wszyscy. Pióra metalowe wyrugowały ostatecznie z użycia gęsie z chwilą wynalezienia prasy ręcznej dla ich wyrobu.

„Gazeta Lwowska” z 13 kwietnia 1892

Białe tabliczki do pisania.
Od dłuższego już czasu odzywają, się głosy, przeciwne używaniu tabliczek w szkołach w ogóle, szczególnie zaś w pierwszej klasie Igo r. nauki. Atoli zarzuty, dawniej podnoszone, nie przemawiały do przekonania wszystkich pedagogów, gdyż trudno je było czemś innem, lepszem zastąpić. Dopiero gdy dr. Kohn z Wrocławia, znany z swych badań nad szerzącą się coraz bardziej chorobą krótkiego wzroku u młodzieży szkolnej, poruszył także czarne tabliczki do pisania, powszechnie w szkołach początkowych używane i wykazał, że tabliczki te przyczyniają się również do uzyskania krótkiego wzroku, stanęła sprawa czarnych, łupkowych tabliczek w zupełnie innem świetle. Ze względów zatem hygienicznych należałoby czarne tabliczki z czasem zupełnie ze szkoły wyrugować, a to tem bardziej, skoro obecnie fabrykant w Pilźnie, E. Thieben, zaczął wyrabiać białe i o wiele twardsze tabliczki, na których ołówkiem znacznie lepiej pisać, aniżeli na tabliczkach łupkowych rysikiem. Tabliczkę taką przysłał nam p. E. Theiben na okaz i uznajemy ją rzeczywiście za lepszą od tabliczki czarnej. Użycie jej pod każdym względem przewyższa dotychczasowe czarne tabliczki, może też z korzyścią zastąpić zeszyty do rysunków i ćwiczeń kartograficznych. Czystość i dokładność w wykonaniu da się tu również z wszelką ścisłością przeprowadzić. Cena, stosownie do żądanych numerów, w liniach lub bez linij, kropkowanych i t. d., jest bardzo niską..

„Szkoła. Tygodnik Pedagogiczny” z 22 lipca 1882

Bloki rysunkowe.
Od szeregu lat nasze handle przyborów szkolnych sprowadzają bloki rysunkowe z Wiednia, Czech i Ślązka, a w ostatnim roku Budapeszt wprost zasypał Galicyę swymi zielonymi blokami, znajdując niestety u przeważnej części naszych kupców usłużnych zwolenników wysyłania grosza za granicę wtedy, gdy go posiadamy sami tak mało i gdy łatwo ulokować go możemy w kraju.

W Galicji bowiem wyrabia bloki rysunkowe, nie ustępujące w niczem blokom węgierskim, czeskim i niemieckim, kilka firm, jak Czerlańska fabryka papieru Braci Kolischer, J. F. Fischer w Krakowie, Landau i Zucker w Krakowie, Leopolia we Lwowie, I. Ringer w Krakowie, Spółka wytwórczo-handlowa przyborów szkolnych we Lwowie i inne.

Wobec tak licznej konkurencyi między firmami krajowemi zarówno co do ceny, jako też jakości bloków rysunkowych sądzimy, że już ostatni czas by Kupiectwo nasze solidarnie zerwało z systemem zamawiania tych przyborów rysunkowych w Peszcie i t. p, miejscowościach zagranicznych. – Oileby zaś nasi kupcy nie zastosowali się do tego powszechnego u nas obecnie żądania wyrażamy nadzieję, że nasze patryotycznie usposobione nauczycielstwo nie pozwoli sobie i młodzieży narzucać towaru obcokrajowego.

Wobec zbliżającego się początku roku szkolnego jest to kwestya na czasie.

„Głos Rzeszowski” z 20 sierpnia 1905

Laska elektryczna.
Wynalazek ten należy do rzędu drobnych, lecz niewątpliwie bardzo pożytecznych udogodnień naszego życia codziennego. Laska taka z pozoru niczem się nie różni od zwykłe] i używaną też być może w taki sam sposób i w takimże celu; za pochyleniem jednak ku dołowi jej gałki otrzymujemy żywe światło elektryczne, mogące służyć nam przez godzinę. Wewnątrz laski znajduje się. mały stos galwaniczny. Odkręciwszy gałkę, wrzucamy w odpowiedni przedział blaszkę cynkową, potem nalewamy właściwego płynu i zaśrubowawszy na nowo rękojeść, możemy już posługiwać się przyrządem bez kłopotu, Blaszkę potrzeba zmieniać mniej więcej raz na miesiąc, płyn trochę częściej. Nawiasem mówiąc, wynalazek ten odda nieocenione usługi w badaniu rzeczywistości t. zw. zjawisk medyumistycznych, odbywających się zazwyczaj po ciemku. W razie napadu w nocy dość będzie „zastawić się” laską, a oświetlimy zaraz napastnika i całą sytuacyą. Wynalazcą jest niejaki dr. Horvath.

„Dziennik Kujawski” z 2 sierpnia 1894

---

 

(inserat)Nowość!
Laski spacerowe z muzyką.
Elegancka laska z metalowym guzikiem, na którym można każdy wygrywać najpiękniejsze melodye. Nowość! Do użycia w pokoju i na wycieczkach. Sztuka po 3 m. 50 fen. za zaliczką albo nadesłaniem należytości. Znaczki pocztowe przyjmuję, jako gotówkę.

Laski dla dzieci z muzyką po 1,50 m.

O. Kirberg, Düsseldorf a. Rhein.

„Dziennik Kujawski” z 6 maja 1894