Feldfebel

Bywali dawniej, a bywają jeszcze dziś kiedy niekiedy ludzie, którzy bez sztucznych środków żyją bardzo długo. W końcu przeszłego miesiąca zmarła we wsi Maniowej pod Czortkowem Tekla Szewczykowa, wieśniaczka, w wieku lat 113. Do końca prawie życia była krzepka i zachowywała wyborną pamięć, – szkoda, że nie miała co pamiętać. W tych dniach zmarł znów na Morawach w Danowicach, Antoni Wądra wieśniak, który dożył łat 135! Nie chorował nigdy, a do końca życia czytał i pisał bez okularów.

Niestety! Są to rzadkie wyjątki, które właśnie uwydatniają tę regułę, że życie ludzkie skraca się coraz bardziej; – dobrzeby więc było, żeby się metoda dra Schalla stwierdziła…

Na długowieczność nie zdają się być skazani żołnierze pruscy; nie dlatego, żeby Prusom jakaś krwawa wojna zagrażać miała, ale ze względu na obchodzenie się starszyzny z „gemainami”. Niemal w tych dniach toczyła się przed sądem wojskowym w Akwizgranie sprawa, z której pokazało się, że feldfebel K. najprzód bił gemeina kolbą po twarzy, a następnie wlał mu w gardło flaszkę nafty. Przyznać trzeba, że podobne traktowanie szeregowców nie jest wcale hygieniczne; to też w uznaniu tego, sąd wojskowy skazał feldfebla K. aż na trzy dni aresztu!… Zaprawdę, sądząc z tego, możnaby wziąć wojskową Temidę pruską za ideał, za wcielenie łaskawości, ale tylko ten kupiłby ją, ktoby jej nie znał. Niech jenobym naprzykład ja kazał któremu z członków światłego sądu wypić duszkiem kwartę nafty, nie mówiąc już o poprzedniej operacji około buzi, nie ciekawy jestem jakbym potem wyglądał, dostawszy się pod sąd pruski, choćby nawet nie wojskowy! Ale starszyzna wojskowa pruska umie cenić swoją godność, poczynając już od feldfebla; utrwalona jest w pośród niej zasada, że ręka rękę myje, oraz to nie wzruszone przekonanie, że prosty żołnierz, to Kanonnenfutter i nic więcej…

Jednocześnie tenże sąd skazał i drugiego feldfebla, ale już nawet nie dowiadywałem się za co, gdyż obawiałem się czegoś zanadto strasznego dowiedzieć. Jeżeli bowiem feldfebel K. za to co zrobił, wykręci się trzema dniami aresztu, to cóż musiał zrobić feldfebel D., skoro go skazano na siedm tygodni więzienia! Na samą myśl o tem włosy stają mi dębem na łysinie i nie chcę zaciekać się w przypuszczenia…

„Głos Rzeszowski” z 23 sierpnia 1903

Prawo 1903, przestępstwa, wojsko Czytano 851 razy