Wpisy otagowane jako porady

Czem zastąpić brakującą teraz tartą bułkę w kuchni?
Ziemniaki ugotowane, ale nie rozgotowane i odcedzone, gdy nieco ostygną, ugniata się mątewką, albo kraje w cienkie talarki, rozciąga na czystym, niedrukowanym papierze (nie na samej blasze), układa z papierem na blachę i suszy na kuchni, albo w rurze lub w piecu, albo na kaloryferach przy centralnem ogrzewania. Gdy wyschną do twardości kamyka, tłucze się je w moździerzu lub miele w odpowiednim młynku, tak jak suchą bułkę. Uzyskane w ten sposób okruchy, można najzupełniej tak użyć, jak tartą bułkę, a więc do wyrobienia sznycli, kotletów i do obsypywania pieczeni zamiast mąki itp.

„Głos Rzeszowski” z 4 marca 1917

Łatwy sposób wygubienia gąsienic na kapuście.
Po zachodzie słońca uzbierać ziela tatarskiego, czyli tataraku, połamać i po rozrzucać po zagonach, gdzie zasadzona kapusta. Zapach jego jest tak mocny, i nieznośny dla gąsienic że je zabija. Jeżeliby od razu pierwszego nie wyginęły, to za powtórnym a rzadko za trzeciem razem zostają niszczone. Można ten sam środek użyć i na drzewa owocowe, rozwieszając po gałęziach liście tatarakowe.

„Zwiastun Górnoszlązki” z 27 czerwca 1872

RADY GOSPODARSKIE.
Chcąc oczyścić zardzewiałe żelazo lub stal, należy na to posypać popiołu z tytoniu i nacierać razem z roślina, nazwaną, skrzyp (equisetum.) Środek ten nietylko niszczy rdzę, ale nadaje nawet żelazu i stali piękny połysk.

„Zwiastun Górnoszlązki” z 26 czerwca 1868

Saletra, z powodu wysokich cen, bywa często przez nieuczciwych handlarzy fałszowaną domieszką soli kuchennej, kainitu i innych soli stassfurtskich, których istnienia w saletrze chilijskiej dopatrzyć się trudno; można przecież dojść do tego w sposób następujący: niewielką ilość saletry bierze się i na żelaznej łyżce nad ogniem trzyma, a jeśli jest czysta, sama w sobie w ciągu 5 minut się stopi, po dziesięciu zaś minutach pocznie się palić niebieskawym płomieniem, jeśli zaś saletra zawiera sól kuchenną lub jaką sól stassfurtską, pryska natychmiast i wybucha.

„Dziennik Kujawski” z 22 listopada 1895

Szwaby, obrzydliwe owady, które, gdyż raz się w mieszkaniach, a głównie w kuchniach i piekarniach zagnieździły, stają się utrapieniem dla gospodyń, można wyniszczyć w krótkim stosunkowo czasie, jeżeli się w miejscach, gdzie takowe przebywają, zakłada obficie łupiny świeże od ogórków. Środka tego używać należy, dopóki są ogórki, a zniszczy się tym sposobem nawet i płód owadów.

„Dziennik Kujawski” z 20 września 1895

Kit do podłogi.
Kitowanie szpar w podłodze zwykłym kitem nie utrzymuje się długo z powodu szorowania i mycia. Trwałym kitem, na który woda nie oddziaływa jest taki: jednę część niegaszonego wapna z pięcioma częściami twarogu zagniata się na ciasto i tą masą kituje szpary w podłodze. Kit ten jest bardzo trwały a nie kosztowny.

„Dziennik Kujawski” z 25 grudnia 1895

Praktyczne rady i wskazówki.O pozbyciu się skutków zaziębienia i jak zabezpieczyć się przeciw niemu na przyszłość.
Prędsze, lub powolniejsze pozbycie się skutków zaziębienia zależy od tego, jak długo ono trwało. Jeżeli zaziębienie trwało kilka godzin, w takim razie najlepiej jest wziąć gorącą kąpiel, położyć się do łóżka i spocić się należycie. Kto czuje, że się przeziębił przed dwoma, lub trzema dniami, powinien także wziąć gorącą kąpiel; lecz kąpiel tak zastarzałego zaziębienia nie wykorzeni z gruntu, ulży tylko osobie przeziębionej i zabezpieczy ją przeciw nowemu zaziębieniu. Zastarzałe zaziębienie jest bardzo trudne do pozbycia. Najgłówniejszą rzeczą w takim razie jest, aby w czasie, gdy się czuje skutki przeziębienia, nie zaziębić się na nowo.

Chcąc się ustrzedz przeciw nowemu zaziębieniu, nie trzeba używać wiele kąpieli, albowiem one w takim razie nie tylko nic nie pomogą, ale przeciwnie nowe zaziębienie sprowadzą. Jedna a najwyżej dwie kąpiele wystarczają.

Jednocześnie trzeba używać środków, któreby wzmocniły organizm i zabezpieczyły przeciw nowemu zaziębieniu i wzbudziły potrzebną cyrkulacyą krwi. Codzienne kąpiele słone, lub nacieranie ciała słoną wodą, ruch na świeżem powietrzu są to środki i lekarstwo najlepsze na tę chorobę. Osoby, które pozostają długo na świeżem powietrzu, rzadko cierpią na długie zaziębienie. To powinno być nauką dla wszystkich osób skłonnych do zaziębienia. Ruch i świeże powietrze najlepiej działają na pozbycie się zaziębienia i zapobiegają przeciw nowemu zaziębieniu. Największą popełniają niedorzeczność te osoby, które z nastaniem zimna, aby się zabezpieczyć przeciw zaziębieniu, zamykają się w pokoju i w piecu mocno palą.

Okoliczność ta wywiera wpływ wprost przeciwny i przy pierwszej lepszej sposobności sprowadza zaziębienie. Przy takiem postępowaniu osoba staje się tak niewytrzymałą i tak skłonną do zaziębienia, że przy najmniejszym przewiewie, przy otwarciu na chwilę drzwi, lub okna natychmiast dostanie kataru Wszystkie osoby, a szczególniej niewytrzymałe na zimno, z ustaniem pory chłodnej powinny się przyzwyczaić do zimna. Tym sposobem skłonność do zaziębienia się łatwego powoli ustanie i w końcu zupełnie zniknie. Codzienne przechadzki na świeżem powietrzu, zimne kąpiele, lub nacieranie ciała zimną woda, zdrowe i skromne potrawy, gimnastyka, odpowiedni wywczas są to najlepsze środki przeciw zaziębieniu.

„Dziennik Kujawski” z 28 kwietnia 1894

(„Rolnik”) 
Aby konie miały długie ogony.
Bardzo prosty i łatwy na to sposób, – oto jeżeli koń ma kusy ogon, to trzeba myć go wodą, w której się cebula gotowała i czesać. Jak go będziesz Bracie pilnie mył taką wodą i czesał, to ogon mu ładnie i dobrze odrośnie.

„Zwiastun Górnoszlązki” z 4 czerwca 1869

---

Sposób na krowy gdy kopią.
Są krowy, które podczas dojenia stać nie chcą a przezto mleko psują. Można temu najpewniéj zapobiedz, wziąwszy kawał w zimnej wodzie umoczonego płótna i włożywszy go krowie na krzyż, która natychmiast kopać przestanie.

„Zwiastun Górnoszlązki” z 11 października 1870

Tani sposób prania bielizny.
Kogo na mydło do prania nie stać, ten niechaj kartofle odgotuje w gorącej wodzie, utrze i zamiast mydła używa. Pranie takie prędzéj się uskutecznia i może do niego być użytą woda studzienna lub rzeczna.

„Zwiastun Górnoszlązki” z 11 października 1870

„Rolnik” z Peplina donosi. Dobrą zaprawę mularską ma się, jeżeli zaprawi wapno z popiołem węgla kamiennego. Jestto bardzo dogodny sposób, témbardziéj, że nie wszędzie jest na podorędziu dobry piasek, ale nawet i tam, gdzie piasek jest najlepszy, niezawadzi wcale wapno popiołem takim zaprawić, bo zaprawa taka i twardnieje wnet i z czasem jeszcze twardszą się staje. Więc też pożytek z niéj większy, jak się tynkuje naprzykład mury w oborze, gdzie zaprawa z piasku nie bywa wcale trwała, albo też na podłogi i inne użytki.

D.

„Zwiastun Górnoszlązki” z 6 kwietnia 1869

Zużytkowanie sadzy.
Sadze z kominów i pieców są wybornym nawozem na ogrodowizny, gdy się weźmie 9 części sadzy i 1 część soli. Do tego jeszcze służą za ochronę przeciwko robactwu, tępiącemu delikatne rośliny ogrodowizn, szczególniej przeciwko pchłom. Na buraki, marchew nie ma lepszego nawozu nad nawóz ze sadzy. Trawniki posypane sadzami wydają trawy ciemno-zielone. Także na drzewka owocowe działa ten nawóz wybornie, a można go także używać w mieszkaniach do doniczek z kwiatami. W tym celu dodaje się jeszcze drobno zmielonych odpadków rogu i gorącą mieszaninę tę polewa. Tym nawozem podsycone rośliny rosną niesłychanie bujnie i wydają piękne mięsiste liście. Na delikatne rośliny i młode pędy należy brać sadze rozczynione wodą, bo bez rozczynienia są za ostre. Sadze drzewne zawierają: 1,3 procent azotu, 0,4 procent kwasu fosforowego i 2,4 procent potażu. Sadze z węgli kamiennych mają 2,4 proc. azotu, 0,4 proc. kwasu fosforowego i 0,1 procent potażu. Są zatem bardzo cenne.

„Dziennik Kujawski” z 11 lipca 1895

Środek na uśmierzenie bolu głowy.
Na ból głowy, na który płeć niewieścia często cierpi, okazało się wielce skutecznem posypanie czaszki miałko utłuczonym cukrem. Posypawszy tego proszku na głowę aż do samej skóry, należy ją potem obwiązać chustką albo serweta i położyć się do łóżka; po kilku minutach nastąpi sen i ustanie ból głowy.

„Gwiazda. Czasopismo dla płci niewieściej” z 1 lipca 1869

Jabłka przed snem spożywane znakomicie wpływają na zdrowie, stanowią bowiem wyborny środek dyetyczny. W połączeniu lekko strawnem zawierają w sobie więcej fosforu, niż jakikolwiek inny płód roślinny na ziemi. Spożywanie ich wybornie działa na mózg, pobudza wątrobę, uprzyjemnia zapach w jamie ustnej, zobojętnia nadmierne kwasy żołądkowe, paraliżuje hemoroidy, podnieca czynność nerek i zapobiega tworzeniu się kamienia, ułatwiając trawienie. Prawidłowe ich spożywanie daje sen spokojny.

„Dziennik Kujawski” z 9 stycznia 1895

Szampan domowy.
Sok wyciśnięty przez serwetę z pożeczek dojrzałych, gotuje się w naczyniu nowem na wolnym ogniu tak długo, aż zgęstnieje do ciągłości miodu patoki; poczem ten syrop zlewa się do butelki i zatyka korkiem jak najszczelniej. Chcąc mieć szampan na prędce, bierze się 3 kwart wina bałego najlepiej francuzkiego, do którego dodawszy kilka łyżek tego syropu, nalewa się butelki i wstrząsa jak najmocniej. Dodatek syropu sprawi burzenie się wina jakby szampańskiego, smak też od prawdziwego ciężko będzie rozpoznać.

„Kalendarz historyczny 1871″

Napój litewski.Wody gorącej 20 litrów wlać do baryłki na ułożone poprzednio 3 funty chleba razowego, wysuszonego w małych kawałkach. Po ostygnięciu wody, dolać 2 łuty rozrobionych w wodzie drożdży. Po 12 godzinach płyn przecedzić, dodać funt cukru miałkiego i rozlać w mocne butelki, najlepiej szampanki, do każdej butelki włożyć pół plasterka cytryny bez pestek i parę rodzynek dużych. Po 24 godzinach napój będzie gotowy; trzymać go trzeba w zimnej piwnicy. Napój ten wielce jest orzeźwiający, o wiele zdrowszy od piwa.

„Dziennik Kujawski” z 29 listopada 1894