Mówiąca lalka

Mówiąca lalka, wynalazku Edissona ma być ofiarowaną arcyksiężniczce Elżbiecie, córce nieszczęśliwego arcyksięcia Rudolfa. Przedstawiciel Edisona, p. Wangemann, otrzymał już na podarunek ten przyzwolenie cesarza Franciszka Józefa, który kazał ofiarodawcy uprzejmie podziękować. Lalka wspomniana zbudowaną jest na téj saméj zasadzie, co i fonograf, może więc mówić to wszystko, co jéj się poprzednio włoży w usteczka, a właściwie to w mały otwór w okolicy żołądka. Tam bowiem znajduje się podobny jak w fonografie walec woskowy, który może zatrzymać 50 do 80 słów i powtórzyć je na żądanie za przyciśnięciem sprężyny, znajdującéj się we włosach lalki. Naturalnie walce mogą być dowolnie zmieniane, tak że lalka nie potrzebuje powtarzać zawsze jednych i tych samych wyrazów. W Ameryce, gdzie zawiązało się już Towarzystwo do wyrobu tych lalek, kosztuje nowość ta około 5 dolarów. Popyt jednak ma być tak wielki, iż przed Bożem Narodzeniem lalki te nie będą mogły ukazać się na targu w Europie. Właśnie jeden z pierwszych egzemplarzy otrzyma córeczka nieszczęśliwego arcyksięcia Rudolfa.

„Dziennik Poznański” z 26 listopada 1889

Technika i wynalazki 1889, fonograf, wynalazki, zabawki Czytano 839 razy